Begrijpen en erkennen van vermoeidheid bij paarden
Wat is de vermoeidheid?
In het kader van paardensport beschrijven we vermoeidheid als volgt: het onvermogen van een paard om te blijven presteren op het gewenste niveau.
Dit openbaard zich door het langzamer worden van een paard of het niet meer zo hoog kunnen springen of mindere bewegingen in de loop van een training , proef of race. Vermoeidheid in deze context is anders dan uitputting, wat kan leiden tot een onvermogen voor een paard om zelfs een andere stap te nemen of rechtop te blijven staan. Vermoeidheid is een beschermend mechanisme dat voorkomt dat een paard doorgaat tot een punt waar het zichzelf beschadigt. In het algemeen geldt dat , hoe harder een paard werkt hoe eerder de vermoeidheid zich zal openbaren. Bijvoorbeeld, paarden aan het eind van een race van enkele minuten, zijn meer uitgeput, dan eventingpaarden aan het eind van een 160 km race die 8 uur duurt. Maar de onderliggende oorzaken van vermoeidheid kunnen in ieder geval heel anders zijn.
Waarom is het zo belangrijk om te weten wanneer ons paard moe is?
Omdat vermoeidheid beschermend is, is het een waarschuwing dat het paard moeite heeft om de intensiteit van de oefening die de ruiter vraagt te handhaven. Vermoeidheid is geen gebeurtenis van alles of niets. Het sluipt er langzaam in. Zodra de vermoeidheid zich kenbaar maakt, heeft de rijder verschillende opties: verminder het tempo en ga door met oefening, rust en hervat oefening in hetzelfde tempo, stop met oefening of spoor het paard aan om met maximaal tempo verder te gaan. Vanwege de veranderingen die verband houden met het begin van vermoeidheid, bijvoorbeeld veranderingen in de gang, is er een verhoogd risico op letsel, aangezien vermoeidheid zich langzaam ontwikkelt. Bijvoorbeeld, een vermoeid paard heeft meer kans om te struikelen en peesletsel op te lopen. Paarden die worden overbelast in de training of in de competitie, lopen ook meer risico om andere aandoeningen na de oefening te ontwikkelen, zoals koliek , hoefbevangenheid of uitputting.
Hoe we het tekenen herkennen?
Vermoeidheid is niet een alles of niets-gebeurtenis. Het geeft zich langzaam aan weer en kan daarom ook moeilijk te herkennen zijn voor ruiters . De signalen kunnen ook verschillen afhankelijk van verschillende disciplines maar in het algemeen zijn de signalen die zijn gekoppeld aan het begin van de vermoeidheid als volgt:
- Vertragend tempo
- Verminderde reactie op de hulpen
- Onwil of onvermogen om de snelheid te verhogen of het wijzigen van de gang
- Verlies van motivatie
- Verminderde coördinatie (bijvoorbeeld struikelen/verliezen evenwicht/zwerven)
- Verhogen van de frequentie van borstelen of overdreven bereiken
- Verhoogde verticale beweging
- Verhogen van de frequentie van wijzigingen in lood in galop en galop
- Onrustige hoofd en halshouding
- Verhoogde ademhaling inspanning
- Het raken van de obstakels
- Het onvermogen tot het uitvoeren van een specifieke beweging bijv een sprong
Wat veroorzaakt vermoeidheid?
Vermoeidheid kan optreden in de hersenen (centraal zenuwstelsel) of perifeer zenuwstelsel of beide, of meestal in de spieren zelf. In het laatste geval sturen de hersenen de juiste signalen voor wat er moet gebeuren, maar de spieren kunnen het niet leveren. En we moeten ons realiseren dat ook andere spieren belangrijk voor de oefening dan alleen de motorische (lopen/springen) spieren zijn. Vermoeidheid van de spieren in de voorste luchtwegen bijvoorbeeld kan ook leiden tot verminderde capaciteit (zie hieronder).Wat precies spiervermoeidheid veroorzaakt is nog steeds niet volledig duidelijk maar kan betrekking hebben op uitputting van de energievoorraad (bijvoorbeeld spier glycogeen), de accumulatie van metabole eindproducten en spierverzuring (bv. melkzuur), Calcium tekort en verstoring van het interne milieu van de cel van de spier (bijvoorbeeld elektrolyt verlies).
Welke factoren beïnvloeden de ontwikkeling van vermoeidheid?
In eenvoudige termen, Hoe zwaarder de oefeningen van een paard, hoe eerder de vermoeidheid zal beginnen.Een groot aantal verschillende factoren hebben invloed op hoe hard een paard werkt :
- Snelheid
- Duur
- Gaan
- Atletisch vermogen
- Fitheid
- Leeftijd
- Gezondheid
- Omgevingsomstandigheden
- Conditie van het lichaam
- Terrein
- Patroon van oefening
- Draaien
Een van de meest belangrijke hiervan is Fitheid. Als we onze paarden trainen en ze fitter worden, maakt ze dit meer resistent tegen vermoeidheid. Het zal nog steeds plaatsvinden, maar het paard zal langer volhouden vóór het intreden van vermoeidheid. Training is ook gedacht te worden geassocieerd met een hogere capaciteit van het tolereren van pijn of ongemak. Paarden zijn ook eerder vermoeid, bijvoorbeeld als ze oefenen op zachte grond ten opzichte van ruw en heuvelachtig terrein. Snelle veranderingen in tempo zullen ook de vermoeidheid versnellen.
Vermoeidheid in verschillende disciplines
In de dressuur, kan vermoeidheid optreden tijdens een specifieke beweging. Bijvoorbeeld, een paard met een goede beenhoogte in de piaffe, Bijvoorbeeld, een paard die heeft ledematen maar die geleidelijk aan lager wordt is waarschijnlijk vermoeid. Als alternatief, een paard dat een 9 scoort voor uitgestrekte draf aan het begin van een proef maar slechts een 6 voor dezelfde beweging later in de test, doet dat vanwege de ontwikkeling van vermoeidheid. Bij het springen, zullen vele paarden een zekere mate van vermoeidheid beginnen te ontwikkelen aan het einde van een ronde. Dit komt doordat de spieren een bepaalde hoeveelheid tijd nodig hebben om te herstellen tussen de spring-inspanningen. Hoe hoger de sprongen en hoe korter de afstand tussen hen, hoe eerder de vermoeidheid optreedt. En bij het springen kan die worden uitgedrukt als iets zo subtiels als gewoon het aanraken een paal.
Met endurance hebben we een blijkbaar veel eenvoudigere situatie. Echter, de vermoeidheid bij endurance komt pas na uren en dreigt te worden veroorzaakt door uitputting van de energie-voorraad (glycogeen) elektrolyten verlies, uitdroging en een onderdeel van de “hersenen” (centraal zenuwstelsel) vermoeidheid. Vermoeidheid in eventing tijdens de cross-country fase is wellicht het meest complex om te proberen te begrijpen. Een langdurige periode van galopperen, vertragen voor sprongen, versnellen na sprongen, de sprong-inspanningen zelf, heuvels, draaien en water maken alle inspaningen zeer variabel. Goede ruiters zijn over het algemeen diegenen die soepel kunnen rijden en daardoor de eerste verschijnselen van vermoeidheid kunnen uitstellen.
De rol van de luchtwegen in vermoeidheid
Als spieren niet een voldoende toevoer van zuurstof voor het niveau van het werk krijgen dan beginnen ze melkzuur te produceren. Uit studies van paarden met lichte vorm van luchtwegproblemen die getraind worden op loopbanden , weten we dat deze paarden melkzuur gaan produceren in een lagere snelheid en dientengevolge eerder vermoeidheid zijn. Terwijl bij ongetrainde/niet fitte paarden het hart en de spieren de prestaties beperken , is bij getraind/fitte paarden het ademhalingssysteem juist de zwakste schakel ! Dus logisch is dat zelfs bij een klein verlies van die functie van de voorste luchtwegen of een groter probleem (bijvoorbeeld paarden astma, “bloeden” (EIPH)) dat het significante negatieve effecten op de prestaties heeft.Wat erger is voor de longen, is dat dit vaak zonder enige indicatie van respiratoire aandoeningen voorkomt ( geen hoest, geen abnormale lawaai en geen loopneus).
Een van de meest voorkomende redenen waarom de ademhalingswegen van paarden niet optimaal presteren en zo kunnen bijdragen tot eerdere vermoeidheid is de aanwezigheid van ontsteking van de luchtwegenDit komt meestal door inademing van stoffen in de stallen, die op zijn beurt afkomstig zijn van voedergewassen, diervoeders en strooisel. Dat houdt in :pollen, schimmels sporen, bacteriële toxines (bekend als endotoxine) plantaardig materiaal of fysiek stof (bijvoorbeeld kleine fragmenten van zand, aarde, enz). Voeding kan worden gestoomd om inademing van stof te voorkomen en rubber matten gecombineerd met minder stofhoudend strooisel, zoals grote chip houtspaanders zijn twee zeer goede manieren ter verbetering van de kwaliteit van de lucht in uw paarden stal, niet te vergeten goede ventilatie; het is beter om deuren en ramen ten allen tijde open te houden en wat extra dekens op te doen.
Last but not least een van de belangrijkste oorzaken van materialen dat tot ontsteking van de luchtwegen leiden kan is RUWVOERNat maken is natuurlijk één optie maar leidt tot verlies van mineralen, vitaminen en oplosbare suikers. Daarnaast kan nat maken tijdrovend zijn en het verhoogt na bepaalde tijd het aantal bacterien en schimmels. EEP het inweken schip schoon. Veel mensen hebben ontdekt dat het stomen van hooi, schimmels en bacteriën doodt en aanzienlijk het stof vermindert terwijl het niet van invloed is op de voedingskwaliteit van het ruwvoer.
Conclusie
Als het gaat om vermoeidheid, het paard als vlucht dier , is vaak bereid verder te gaan dan een menselijke atleet. Een reden hiervoor is dat tijdens het harde trainen de niveaus van adrenaline in het paardenbloed ongeveer 10 maal hoger zijn dan bij ons, gecombineerd met een hoge mate van endorfines (letterlijk endogene [binnen het lichaam] morfine). Adrenaline en endorfines kunnen helpen de pijn te maskeren en het paard toestaan zich meer te belasten dan voor hun eigen welzijn goed kan zijn. Om deze reden, is het belangrijk dat ruiters de signalen van vermoeidheid herkennen en deze weten te vertragen door passende training , voorbereiding en manier van rijden. Zoals het ademhalingssysteem een centrale rol speelt bij het waarborgen van de zuurstoftoevoer naar de spieren, is het lingssysteem een centrale rol speelt bij het waarborgen van de zuurstoftoevoer naar de spieren, is het van essentieel belang dat aanwezige luchtkwaliteit optimaal is.
